Daar gaat ie weer…
De tekst die vanmorgen werd verwijderd op mijn tijdlijn met antwoord op vragen.
Deze post wil ik graag met jullie delen zodat het makkelijker is om vragen te beantwoorden en de discussie aan te gaan. Er zijn steeds meer mensen die zien dat er iets niet klopt maar door de enorme leugen het moeilijk vinden om het geheel te zien. Zaadjes planten, soms een beetje water geven maar vooral de ruimte bij de ander om het te laten groeien.
Beste medemens,
De afgelopen jaren heb ik mij verdiept in wat er speelt in de wereld, vooral in datgene wat ons niet verteld wordt via de traditionele media. En vooral sinds de aanvang van het huidige pandemonium heb ik mij intensief en kritisch bezig gehouden met de achtergrond, geschiedenis, onderliggende en gerelateerde factoren van deze crisis. En dan met name vanuit psychologisch perspectief.
Zoals jullie weten deel ik mijn visie hier op Facebook, op mijn persoonlijke tijdlijn.
Logischerwijs is niet iedereen het met mij eens. En dat is prima; ik ben niet vies van een inhoudelijke discussie. Ik merk de laatste tijd echter dat ik herhaaldelijk dezelfde vragen aan het beantwoorden ben, ook al stelt niet iedereen deze vragen met een oprechte, geïnteresseerde intentie. Voor velen lijkt het niet mogelijk om respectvol te reageren op iemand met een andere mening of visie.
Toch heb ik tot dusverre telkens gereageerd, omdat ik het zelf belangrijk vind om open te blijven communiceren en meningen uit te wisselen. En ook al is er veel ‘verbaal braaksel’ op mijn tijdlijn gedropt, vanuit afgeschermde profielen of lege accounts, ook daar heb ik op gereageerd, omwille van mensen die meelezen.
Dat gaat veranderen. Omdat deze ‘missie’ een lange adem vergt, wil ik mijn tijd en energie optimaal blijven verdelen. Ik verdiep mij in actuele thema’s, ik lees veel, ik schrijf teksten (waarvan akte) en ik steek mijn vrije tijd graag in mooie, positieve en inspirerende initiatieven, projecten en bezigheden: Viruswaarheid, World Freedom Alliance, lokale actiegroepen, de beroepsvereniging, intervisiegroepen, professionaliseringstrajecten en het oprichten van een psychologencollectief. Daarnaast heb ik gelukkig ook nog een rijk sociaal en persoonlijk leven.
En overdag werk ik. 😊
Om dit allemaal met volle aandacht te kunnen blijven doen zal ik vanaf nu selectiever zijn in het reageren op vragen of opmerkingen op mijn FB-tijdlijn.
De afgelopen dagen heb ik enkele veel gestelde vragen (Frequently Asked Questions) op een rijtje gezet. Die vragen beantwoord ik in deze post. In de opmerkingen onder de post voeg ik linkjes toe naar teksten die ik eerder heb geschreven over bepaalde thema’s.
Mocht jouw vraag middels onderstaande antwoorden of de teksten waarnaar ik verwijs onvoldoende beantwoord zijn dan spijt me dat. Trek het je dan vooral niet persoonlijk aan.
1. DUS JIJ BENT ZO’N CORONA-ONTKENNER?
Nee, dat ben ik niet. Ik ontken helemaal niks. En ik ben ook geen viroloog, immunoloog, arts of politicus. Ik ben een gedragswetenschapper en ik zie wat er allemaal gebeurt op het gebied van gedragsbeïnvloeding, indoctrinatie, manipulatie en intimidatie, alsmede de onderlinge verdeeldheid onder de bevolking als gevolg daarvan. Los van hoe het virus ontstaan is, wat het virus precies inhoudt, hoe besmettelijk het al dan niet is en hoeveel varianten er al ontdekt of bedacht zijn: er is sprake van een tunnelvisie op één aspect van het leven. Alle overige aspecten lijken genegeerd of zelfs compleet ontkend te worden. Ouderen zijn geïsoleerd om hun leven te rekken; kwetsbaren zijn opgesloten en gedwongen getest en gevaccineerd; ondernemers zijn naar of zelfs over de rand van de afgrond gebracht, werknemers zijn hun baan kwijtgeraakt, jongeren zijn hun levenslust kwijtgeraakt, kinderen worden geïndoctrineerd, geautomatiseerd en getraumatiseerd, bevolkingsgroepen worden tegen elkaar opgezet… Er zijn meer aandoeningen dan dit virus en het leven bestaat uit meer dan wel of niet een aandoening hebben.
Als je focus alleen maar op ziekte ligt creëer je een zieke samenleving.
2. WEET JE WEL HOE DRUK HET IS IN DE ZIEKEHUIZEN?
Wat ik weet is dat er grote verschillen zijn tussen ziekenhuizen. Sommige ziekenhuizen liggen vol, andere juist helemaal niet.
Wat ik weet is dat er veel zorgmedewerkers stand by staan, maar niet worden opgeroepen cq ingezet.
Wat ik weet is dat opties om de zorg te ontlasten niet zijn ingezet; zo is het aanbod om twee volledig ingerichte ziekenhuisschepen inclusief personeel afgewezen, terwijl hierdoor 1200-1500 bedden vrijgemaakt konden worden voor de reguliere zorg.
Wat ik weet is dat er volgens de heer Gommers niet opgeschaald hoefde te worden op de IC, omdat het risico dat de zorgmedewerkers zich zouden gaan vervelen te groot was; dit zou het allerergste zijn wat er kon gebeuren. Erger dus nog dan ziekte en dood?
Wat ik weet is dat er de afgelopen 10 jaar flink bezuinigd in de zorg, zorgpersoneel is ontslagen en ziekenhuizen zijn gesloten. En dat terwijl de bevolking vergrijst.
Wat ik weet is dat diverse zorgverleners cq verpleegkundigen die ik gesproken heb heel andere verhalen vertellen dan wat we op TV horen en zien. Ik heb ook mensen gesproken die al sinds de jaren 70 in de zorg werken (ja die zijn nu bijna met pensioen) en die geven aan dat het nooit anders is geweest qua drukte, zelfs niet vóór de bezuinigingen. Het grote verschil is dat er nu heel veel aandacht voor is, die er voorheen niet was. Zelfs niet met de hevige griepseizoenen van 2016 en 2018, toen ook patiënten moesten worden overgebracht naar andere ziekenhuizen.
Wat ik weet is dat honderden zorgmedewerkers hun diensten hebben aangeboden in Curacao.
Dat is opmerkelijk, als de nood in Nederland zo hoog zou zijn.
Mijns inziens is het hele beleid erop gericht geweest om zoveel mogelijk draagvlak te creëren voor vaccinatie. Het verdienmodel.
3. DUS JIJ VINDT DAT WE NIETS MOETEN DOEN?
Ik denk dat de mensheid iets heel anders nodig heeft dan übercontrole, testen en bewijzen. Ik denk dat er een complete paradigmashift nodig is en dat de focus verlegd mag worden van ziekte naar gezondheid: gezonde voeding, voedingssupplementen, bewegen, sociaal contact.
“Ja, maar daar hebben we nu niets aan”, zeggen velen. Klopt. Maar: er zijn remedies en medicijnen die heel effectief zijn. Die zijn echter verboden! En dat niet alleen: artsen riskeren hoge boetes als ze bepaalde medicijnen inzetten. De overheid gaat daarmee op de stoel van de arts zitten. Uiterst ongepast als je het mij vraagt.
Voorts is het opbouwen van groepsimmuniteit verhinderd door de lockdowns. Ook heel bijzonder.
En veel mensen die heel angstig zijn en die zich krampachtig aan de maatregelen houden zijn juist ziek geworden, terwijl veel (minder angstige) mensen die in de buurt zijn geweest van een zieke zelf niet ziek zijn geworden. Angst maakt ziek, zwak en kwetsbaar, door de impact van de daarmee gepaard gaande stress op de psyche, de fysiologie en het immuunsysteem.
Mijns inziens is de stap van overleven naar leven de belangrijkste stap. En daar heeft ieder mens zijn of haar eigen taak in, middels ‘binnenwerk’ en ‘buitenwerk’.
4. HET IS WEL HEEL EGOÏSTISCH OM JE NIET AAN DE MAATREGELEN TE HOUDEN… DAT IS TOCH NIET SOLIDAIR?
Mijn visie is dat ieder gezond en capabel volwassen mens primair de taak heeft om goed te zorgen voor zijn/haar eigen gezondheid, psychisch welbevinden, lichaam en leven. Dat is geen egoïsme, dat is onze eerste verantwoordelijkheid. Als jij goed voor jezelf zorgt, kun je er ook voor een ander zijn. Als ik niet goed voor mezelf zou zorgen, zou ik mijn cliënten ook niet verder kunnen helpen. Dan hebben zij dus ook niets aan mij. En wat voor voorbeeld zou ik dan geven?
De huidige maatregelen houden het virus niet tegen, sterker nog: ze ondermijnen het immuunsysteem, waardoor mensen juist vatbaarder worden voor virussen. Vrij ademen, vrij bewegen, sociaal contact en fysieke aanraking zijn basale levensbehoeften die je weerstand verhogen. Dat is dus wat ik doe. En het staat een ander vrij om daar zijn of haar eigen keuze in te maken en afstand van mij te houden.
Wat betreft solidariteit: ik ben solidair aan menselijkheid, niet aan verkramping en vervorming. Als ik een cliënt met angstklachten begeleid, dan help ik diegene niet door hem/haar te bevestigen in die angst of door samen bang te zijn. Mijn solidariteit ligt bij de mens, niet bij diens probleem.
Als ik solidair ben aan een (zinloze, belemmerende of schadelijke) copingstrategie, dan laat ik de mens achter deze strategie in de steek.
5. JE WEET TOCH WEL DAT DOORDAT JIJ JE NIET AAN DE MAATREGELEN HOUDT, HET ALLEMAAL NÓG LANGER DUURT?
Is dat zo? Het is inderdaad wat ons verteld wordt door de zeer betrouwbaar gebleken Haagsche Heren, zodat iedereen elkaar gaat aanspreken op ‘ongewenst’ gedrag. Maar is het ook écht zo?
Waar is de onderbouwing voor de maatregelen? De maatregelen ondermijnen juist het immuunsysteem! Waar is het bewijs dat het nut groter is dan de ‘neven’schade?
En hoe kan het dat ‘de cijfers’ juist gestegen zijn na het verscherpen van de maatregelen?
En hoe kan het dat ondanks (of juist door?) de vaccinaties ‘de cijfers’ toch gestegen zijn?
En waar is de aandacht voor GEZONDheid? Waarom miljoenen euro’s investeren om protesten van beleidscritici de kop in te drukken, in plaats van die bedragen te investeren in gezondheidszorg? Waarom nog meer mensen het ziekenhuis in slaan als het daar al zo vol is?
Niemand ontkent dat er mensen ziek zijn of dat er mensen sterven. Maar daar doen de maatregelen helaas niets aan af. De maatregelen zullen veel meer slachtoffers tot gevolg hebben dan wij op dit moment kunnen overzien. Zie hiervoor ook het werk van Michaela Schippers.
6. HET IS TOCH NIET ZO MOEILIJK OM JE AAN DIE MAATREGELEN TE HOUDEN? DOE NIET ZO LASTIG EN ZET GEWOON ZO’N DING OP! IN HET VERKEER STOP JE TOCH OOK VOOR ROOD LICHT?
In het verkeer stop ik over het algemeen inderdaad voor rood licht, uitzonderingen daargelaten. Maar er is een groot verschil tussen stoppen voor rood licht en het dragen van een mondmasker. Stoppen voor rood licht is namelijk niet schadelijk voor je gezondheid. Het dragen van een mondmasker wel. Ten eerst omdat het onze primaire levensbehoefte – namelijk het inhaleren van zuurstof – belemmert. Daarnaast is een mondmasker een broeinest van bacteriën en schimmels en kan een meermaals gebruikt exemplaar juist bacteriën en virussen verspreiden.
Het bedekken van het gezicht belemmert de psychische en sociale ontwikkeling van kinderen door het beperken van nonverbale communicatie en is bovendien potentieel traumatiserend.
Voorts vormen mondmaskers een grote bedreiging voor het milieu en voor dierenwelzijn.
De mondmaskerplicht betreft geen medische noodzaak, maar gedragsbeïnvloeding.
Ook voor de anderhalve meter is geen enkele wetenschappelijke onderbouwing.
Ik werk uit morele overwegingen niet mee aan een beleid dat schadelijk is voor de algehele én de individuele fysieke en psychische gezondheid. Gehoorzamen aan de maatregelen impliceert meewerken aan de instandhouding van een schadelijke situatie. Ik kan en wil mezelf niet verloochenen door gehoor te geven aan onzinnige en ongezonde regels of om tegemoet te komen aan de angst van een ander. Dat zou precies het tegenovergestelde zijn van wat je als psycholoog/hulpverlener doet om mensen met angstklachten te helpen.
Don’t reward bad behavior.
7. AL DIE DEMONSTRANTEN ZIJN TOCH MENSEN DIE NIET WERKEN, UITKERINGSTREKKERS DIE NIKS BETERS TE DOEN HEBBEN?
Nou, nee hoor. Zeker zijn er onder de demonstranten mensen die een uitkering ontvangen wegens arbeidsongeschiktheid. En als je geld ontvangt van de overheid omdat je niet (meer) in staat bent om te werken, wil dat niet zeggen dat je je mond moet houden als je het ergens (grondig) mee oneens bent. Verder bevinden zich onder de demonstranten werknemers uit alle beroepsgroepen, alsmede ondernemers en oud-politici. Je zou kunnen zeggen dat de groep demonstranten een aardige afspiegeling vormt van de samenleving. Maar dit is geen harde stelling mijnerzijds, want ik heb daar geen onderzoek naar gedaan. Het betreft mijn directe ervaring na het deelnemen aan inmiddels tientallen demonstraties en mijn gesprekken met vele medestanders.
8. MENSEN DIE ZICH VERZETTEN TEGEN DE MAATREGELEN PROJECTEREN TOCH GEWOON HUN EIGEN ONVREDE OP DE BUITENWERELD?
Vanuit eigen ervaringen kun je dingen herkennen; je kunt namelijk alleen iets HERkennen wat je kent. Mensen die – persoonlijk of vanuit hun professie – te maken hebben gehad met onderdrukking, intimidatie, narcisme of psychopathie herkennen zoiets van mijlenver; ze hebben daar een extra antenne voor ontwikkeld. Het is juist de kunst om de kwaliteit van die antenne te gebruiken, zonder de oude lading te botvieren op de huidige situatie. Die oude lading is jouw eigen proces om aan te werken. Daarnaast gaat het er om in de huidige situatie te zien welke keuzemogelijkheden je nu hebt, die je voorheen misschien niet had. Daar ligt je kracht! Dat is leren van het leven!
9. JIJ DOET DIT ALLEEN OMDAT JE ZELF NADEEL HEBT VAN DE MAATREGELEN. KUN JE HET NIET OPBRENGEN OM EVEN NIET NAAR HET TERRAS TE KUNNEN?
Het gaat er helemaal niet om dat ik niet naar het terras kan. En persoonlijk ben ik nog niet zo geraakt door de maatregelen. Ik heb mijn baan nog en ik heb het drukker dan ooit. Ik heb mijn familie en mijn vrienden nog en ik heb een partner die mijn visie volledig deelt.
Ik hou me niet aan de maatregelen, dus ik kom overal, ik knuffel iedereen die dat wil, ik ga gewoon bij mensen op visite en ook bij ons is iedereen welkom. Ook heb ik gewoon feestjes gehad.
Dus nee, het gaat mij er niet om dat ik iets niet mag of kan, want dat is gewoonweg niet zo.
Het is dus ook niet zo dat ik toch niks te verliezen heb; ik heb juist alles te verliezen. Het zou veel comfortabeler zijn om gewoon mijn gang te gaan en verder mijn mond te houden. Maar dat doe ik niet. Omdat ik groot onrecht zie gebeuren. Omdat ik ontwikkelingen zie die niet oké zijn. En dan kan ik niet toekijken en niets doen. En ja ik loop het risico op boetes. Ik loop risico om gearresteerd te worden, wat al twee keer gebeurd is. Ik loop risico op een strafblad. Ik loop risico om uitgescholden en uitgesloten te worden vanwege mijn mening. Ik loop risico om mijn baan kwijt te raken. Ik loop heel veel risico. Maar het grootste risico dat ik kan lopen is mezelf verloochen. Dat risico neem ik niet. Dus blijf ik me uitspreken.
10. ALS JIJ JE NIET AAN DE MAATREGELEN HOUDT DAN BEN JIJ EEN GEVAAR VOOR ANDEREN DIE ZICH DAAR WEL AAN HOUDEN, SNAP JE DAT NIET?
Hoezo? Als die ander zich wel aan de maatregelen houdt is er toch niks aan de hand?
Als de maatregelen effectief zijn natuurlijk… want waar is de onderbouwing daarvan? Waar is het bewijs dat de anderhalve meter werkt? Waar is het bewijs dat een mondmasker een virus tegenhoudt?
En hoe weten we zeker dat mensen ziek worden doordat ze geïnfecteerd zijn door een ander mens? Wie kan met zekerheid zeggen dat het geen fysieke reactie betreft op externe factoren, zoals luchtvervuiling, straling, toxiciteit? En dat in combinatie met interne factoren zoals de werking van het immuunsysteem, de algehele gezondheid, voeding, beweging, ervaren van tevredenheid, geluk, voldoening etc.?
En wat is het grootste gevaar?
Zijn de maatregelen niet gevaarlijker dan het virus zelf? Psychische problematiek rijst de pan uit: angst, depressie, suïcidaliteit. Kindermishandeling neemt toe en kinderen worden geïndoctrineerd, getraumatiseerd en verantwoordelijk gemaakt voor de gezondheid van volwassenen (systemisch omkering!). Agressie neemt toe door de polarisatie en de anonimiteit die het dragen van een mondmasker creëert maakt het er niet beter op. Ondernemers raken hun levenswerk kwijt door faillissement en verliezen behalve hun levensdoel ook huis en haard.
Ik kan de stelling dus ook omkeren: zolang jij je houdt aan de maatregelen werk jij mee aan deze desastreuze gevolgen. Wil jij je blijven richten op de angst voor een virus? Wil jij in de kramp blijven? Wil jij meewerken aan een totalitair systeem, waarin we ziek worden bevonden totdat we het tegendeel kunnen bewijzen? Waarin alleen mensen met een ‘bewijs’ mogen deelnemen aan het sociale leven?
En laten we daarbij ook niet vergeten dat er behalve een virus legio andere doodsoorzaken zijn.
11. EN AL DIE POLITICI, ARTSEN EN VERPLEEGKUNDIGEN, DIE WERKEN VOLGENS JOU DUS ALLEMAAL MEE AAN EEN DUISTERE AGENDA?
Ik denk dat de meeste mensen geen idee hebben waar ze aan meewerken. De meeste werknemers volgen de protocollen en instructies van de organisatie en handelen zoals ze zijn opgeleid en ingewerkt. Niet iedereen zal op de hoogte zijn van de visie of missie achter die protocollen.
Ik geloof dat ieder mens handelt vanuit zijn eigen intentie en ik denk dat deze intentie bij de meeste mensen welwillend is.
De artsen, wetenschappers en zorgmedewerkers die we in de traditionele media te zien krijgen laten allemaal hetzelfde beeld zien. Een eenzijdig beeld. Deskundigen die een ander geluid laten horen of die kritisch zijn, worden genegeerd, geridiculiseerd of gecensureerd.
En laten we niet vergeten dat ‘het gevaar’ in de tweede wereldoorlog juist kwam vanuit de politiek en de medische wereld! Ook in die periode waren de meeste mensen ervan overtuigd dat ze iets goeds deden voor het volk en voor de mensheid. In de documentaire ‘The killing nurses of the Third Reich’ wordt getoond hoe dit proces in z’n werk is gegaan. De verpleegsters geloofden oprecht dat het actief doden van kinderen uit bepaalde bevolkingsgroepen het juiste was om te doen, om geen ziekte door te geven!
Daarnaast kan er sprake zijn van angst voor consequenties als je niet meedoet: buitengesloten worden, je baan verliezen etc. De uitspraak ‘I was just following orders’ is veelzeggend.
12. HET IS VERSCHRIKKELIJK DAT JE EEN VERGELIJKING MAAKT MET DE TWEEDE WERELDOORLOG, HOE DURF JE?
Ja, het is een vreselijke vergelijking. Maar helaas zijn er vele overeenkomsten met de jarenlange periode die geleid heeft tot de verschrikkingen van de holocaust. WOII is niet in één dag begonnen. Er is een lange aanloop geweest van telkens kleine, onschuldig lijkende aanpassingen, regels en gebruiken, die op zichzelf allemaal te rechtvaardigen leken in het kader van veiligheid en volksgezondheid.
Pas achteraf werd de daadwerkelijke omvang en intentie van al deze elementen duidelijk.
Indoctrinatie, staatspropaganda, media die kritiekloos het overheidsnarratief verspreidt; censuur, libricide, inperking van vrijheden, dwang, verboden, bewijzen, controle, isolatie, dehumanisatie, medische apartheid, experimenteren met gezondheid, misbruik van technologie, depopulatie, eugenetica….
Het stelselmatig bestempelen van een complete bevolkingsgroep als ‘gevaarlijk’; discriminatie van andersdenkenden, stigmatisering, polarisatie, vijanddenken (‘wij’ versus ‘zij’), beschuldiging, verraderspraktijken en uitsluiting….
Excessief geweld naar mensen die zich niet overgeven aan het beleid van de staat; mensen die openlijk protesteren worden neergeknuppeld, overlopen door paarden, gegrepen door een Duitse herder, gearresteerd en opgesloten.
Wetswijzigingen die mensenrechten ondermijnen vanuit een socialistische ideologie.
Alles in naam van ‘volksgezondheid’.
Artsen en zorgverleners die aangespoord of gedwongen worden datgene te doen wat goed is voor de publieke gezondheid; protocollen ten nadele van het belang van de individuele patiënt/mens. En laten we vooral de rol van de farmaceutische industrie niet vergeten.
En de belangenverstrengeling tussen politiek en recht.
Bovenstaande opsomming betreft de elementen die hebben geleid tot de verschrikkingen van de Holocaust, de genocide, die jaren later zijn gruwelijke hoogtepunt bereikte.
En bovenstaande opsomming is eveneens wat we nu zien gebeuren. En net als toen, zijn er ook nu mensen die het niet kunnen of niet willen zien. Want het gebeurt stap voor stap. Beetje bij beetje.
Het ging destijds niet alleen over Joden, maar ook over mensen die afweken van de norm, andersdenkenden, mensen die kritisch waren op de overheid.
En net als toen volgen veel mensen nu blind de overheid, zonder veel aandacht voor de gevolgen. Het is ‘not done’ om de focus te verleggen naar de schade van de maatregelen, want er is maar één ding belangrijk: uitroeien van een ziekte cq ‘gevaar’.
‘We were just following orders’.
Echter, nu kan niemand achteraf zeggen ‘wij hebben het niet geweten’.
Hooguit: ‘we hebben het niet serieus genomen’ of ‘we wilden het niet geloven’.
Als je in een winkel een badge moet opspelden om aan te tonen dat jij tot de ‘uitzonderingen’ behoort, dan mag er toch wel een belletje gaan rinkelen…
‘Those who cannot remember the past are condemned to repeat it.’
13. IN DE TWEEDE WERELDOORLOG HADDEN MENSEN GEEN KEUZE; NU HEBBEN MENSEN TOCH WEL EEN KEUZE?
Mijns inziens heeft ieder mens een keuze. Altijd. Je maakt in je besluitvorming, bewust danwel onbewust, een afweging op basis van mogelijke consequenties die jij inschat.
Die consequenties liggen op een continuüm van het ene uiterste naar het andere uiterste: óf je keuze pakt optimaal uit en leidt tot een gewenst resultaat, óf je bekoopt je keuze met de dood. En daar zit heel veel tussenin.
In de tweede wereldoorlog waren er óók mensen die niet gehoorzaamden aan het overheidsbeleid. Zelfs in de kampen hadden mensen de keuze om ergens aan mee te werken, of niet…met alle nare gevolgen van dien (vaak de dood). Ook waren er mensen die de keuze maakten om zichzelf van het leven te beroven. En buiten de kampen was er eveneens verzet. Mensen die medemensen uit de verketterde bevolkingsgroep hielpen en daarmee zichzelf in gevaar brachten. Dat was een keuze voor menselijkheid, met gevaar voor eigen leven.
Winkels mochten open blijven, zolang de winkelier een bepaalde bevolkingsgroep buitensloot. Exact hetzelfde gebeurt nu ook: mensen zonder mondmasker zijn niet welkom. En het is niet zo dat al die ondernemers die bevolkingsgroep willen buitensluiten, maar als ze geen bordje ophangen met ‘mondkapjesplicht’ en als ze niet handhaven, kunnen ze een boete krijgen of moeten ze hun toko zelfs sluiten.
Ieder mens kan er (nu nog) voor kiezen of hij/zij zich laat testen of vaccineren. Ook hier kunnen de consequenties echter groot zijn als je niet ‘meedoet’. Als jouw werkgever van jou eist dat jij getest of gevaccineerd bent, maar jij wil dat niet, dan kun je je baan en dus je inkomen verliezen. “Een werkgever mag dit niet eisen”, hoor ik je denken. Misschien (nog) niet, maar iedereen met een beetje gezond verstand weet dat als een werkgever van een medewerker af wil, er diverse manieren zijn om dit voor elkaar te krijgen.
De consequenties van je ‘vrije keuze’ kunnen ook nu dus gigantisch zijn: uitgesloten worden van sociale activiteiten, afgesloten worden van essentiële middelen (voeding e.d.), verlies van vergunningen en zelfs verlies van inkomen. Dus ja, er is een keuze. Met consequenties. Net als toen.
Iedereen maakt zijn eigen keuzes en iedereen maakt voor zichzelf de balans op.
Maar hoeveel keuze hebben kinderen? In hoeverre hebben kinderen een stem? In het wel of niet vrij mogen ademen? In het wel of niet mogen knuffelen? In het wel of niet zich vrij mogen bewegen? In de verantwoordelijkheid die er op hun schouders gelegd wordt? En in het lesmateriaal dat ze gepresenteerd krijgen, waarmee ze gevoed worden?
Wij volwassenen dienen onze kinderen een stem te geven en hen te beschermen!
14. JIJ ALS PSYCHOLOOG ZIJNDE HOORT NIET DIT SOORT DINGEN OP SOCIAL MEDIA TE ZETTEN; JOUW CLIËNTEN KUNNEN DIT TOCH OOK ZIEN?
Ja, dat klopt. En dat mag ook! Ik hou van transparantie en mijn opdrachtgevers en cliënten mogen weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik mijn persoonlijke leven met cliënten bespreek, of dat ik mijn mening aan hen opleg. Mijn werk met cliënten staat los van mijn visie op de wereldproblematiek. Tijdens cliëntsessies gaat het immers over de cliënt en diens innerlijke belevingswereld. Niet over mij of mijn visie.
En cliënten mogen voor aanvang van het gesprek zelf bepalen waar ze willen zitten en waar/op welke afstand ik mag gaan zitten.
Als iemand mij opzoekt op internet en op mijn Facebook-tijdlijn terecht komt, dan vindt diegene daar datgene wat ik belangrijk vind om te delen, vanuit mijn perspectief. En als diegene daar moeite mee heeft en daarom liever niet door mij geholpen wil worden, dan krijgt die persoon gewoon een andere psycholoog. Wel zo eerlijk toch? Ik begeleid cliënten die doodsbang zijn voor het virus (die zie ik dan online) en ik heb cliënten die het juist een verademing vinden als ze ontdekken hoe ik er in sta.
Maar de meeste van mijn cliënten hebben geen idee van mijn visie. Omdat het daar niet over gaat.
Dat gezegd hebbende is het zowel in mijn werk als daarbuiten mijn missie om mensen een spiegel voor te houden en licht te schijnen op dat wat gezien dient te worden.
15. DENK JIJ DAT MENSEN ZO SLECHT ZIJN, DAT ZE ZULKE DINGEN DOEN DIE JIJ ZEGT?
Nee, ik denk niet dat mensen slecht zijn. Ik denk zelfs dat ieder mens goedheid in zich heeft en goede intenties heeft, uitzonderingen daargelaten. En die uitzonderingen betreft mensen die zo beschadigd zijn dat het gezonde deel van hun bewustzijn voor hen niet meer toegankelijk is. (Zie het werk van Franz Ruppert)
Ik denk dat over het algemeen ieder mens doet wat hij of zij denkt dat goed is. Maar wat ‘goed’ is kan beïnvloed worden door indoctrinatie, dwang en groepsdruk.
In een experiment waarbij goedbedoelende proefpersonen elektrische schokken moesten toedienen aan medemensen bleek twee derde van de proefpersonen dusdanig gevoelig te zijn voor autoriteit dat zij in staat waren een medemens te doden middels het volgen van de instructie.
(Milgram, Behavioral study of obedience, 1963)
Ze vertrouwden daarbij dus meer op de goede intentie van de deskundige cq leider dan op hun eigen morele kompas.
De uitvoerders van een beleid doen dit omdat ze zijn opgevoed, opgeleid of geïndoctrineerd met het idee dat dit het juiste is om te doen. De uitvoerders van het beleid in de gaskamers geloofden ook dat ze handelden in het belang van de volksgezondheid, omdat hen verteld was dat daarmee ziekte werd uitgeroeid. En ook specialisten die hun vak uitoefenen hebben lang niet altijd notie van het beleid van de instelling waarvoor zijn werken.
Ik begrijp dat mijn antwoorden en mijn visie veel ongeloof, weerstand en frustratie kunnen oproepen. Mijn visie tornt aan het wereldbeeld, het mensbeeld en het houvast van veel mensen die vertrouwen op de overheid en de verzorgingsstaat. Dat er belangenverstrengelingen en geheime agenda’s (beter bekend onder de naam ‘complotten’) zijn, dat willen veel mensen liever niet horen. Want als we die realiteit toelaten, dan betekent dit dat we niet kunnen vertrouwen op de goede intentie van die partijen waarvan we afhankelijk zijn.
Ik pretendeer niet de wijsheid in pacht te hebben.Ik deel mijn visie, ter informatie, inspiratie en reflectie.Mijn visie is gebaseerd op feiten, documenten, documentaires, (wetenschappelijke) artikelen, mijn kritische denkvermogen, vakkennis en professionele visie alsmede mijn intuïtie.
Alles wat ik benoemd heb is terug te vinden op het internet.
Nog wel. Soms middels wat extra zoek- en speurwerk.
Ik wens eenieder waarheid en wijsheid toe.
MV.
